Het beleid van Donald Trump: opportuniteiten en risico’s

De initiële reactie op het verkiezingsresultaat was overwegend optimistisch. De dollar apprecieerde sterk en wist de recente trend te keren. De ‘America First’-retoriek leidt tot een economisch geloof in Amerikaanse aandelen, een hogere inflatie als gevolg van het verwachte beleid, en daarmee ook een hoger renteniveau. Financiële instellingen deden het opvallend goed door de verwachte deregulering. Ook de wereldbeurzen reageerden positief op het duidelijke verkiezingsresultaat, al ontstond er nadien toch twijfel op de Europese beurs.

Hieronder bespreken we de voor ons belangrijkste pijlers van het Trump-beleid. Dat houdt risico’s in, maar biedt op sommige vlakken ook unieke investeringsopportuniteiten.                                                                                                                                                                                                                                                                                                          

Een belastingenverlaging voor bedrijven is één van Trumps stokpaardjes. In 2017 voerde zijn administratie al een verlaging door tot 21 %. Trump wil nu mogelijk de volgende stap zetten, met een verlaging tot 15 %. Aangezien de Democraten weinig weerwerk kunnen bieden, is de kans op slagen groter. Een belastingtarief van 15 % zou een gigantische boost betekenen voor de bedrijfswinsten en bijgevolg ook de aandelenkoersen.

Zo’n belastingverlaging moet natuurlijk gefinancierd worden en zou de hoge schuldgraad van de Verenigde Staten nog verder de hoogte in jagen. De schuldenberg wordt al jaren als onhoudbaar omschreven. Het wegvallen van een belangrijk deel van de inkomsten riskeert de kredietwaardigheid en financiële positie van de Verenigde Staten negatief te beïnvloeden. In januari 2025 moet het schuldenplafond opnieuw worden verhoogd om de zogenaamde ‘fiscal cliff’ te vermijden. Aangezien de Republikeinen overal een meerderheid hebben, mag die beslissing geen groot probleem vormen.

Trump speelde tijdens zijn campagne in op ontevredenheid bij een deel van de Amerikaanse burgers over (illegale) immigratie. Hij wil die beperken door de grens volledig af te sluiten. Hij spreekt zelfs over deportaties van mensen die al lang in de Verenigde Staten wonen en werken.

Economisch gezien is dat geen goede zaak. Amerika heeft migranten nodig om de arbeidsmarkt te ondersteunen. Ze doen vaak jobs die de Amerikanen niet meer willen doen, tegen lage lonen. Als de immigratie te hard wordt afgeremd, of zelf teruggedraaid, zullen er te weinig werknemers zijn voor een heel aantal jobs. Dit is niet alleen negatief voor de economische groeiverwachtingen. Het leidt ook tot meer krapte op de arbeidsmarkt, wat meer looninflatie zou betekenen. Bijkomend moet het tekort worden opgevangen door Amerikanen met hogere loonsverwachtingen. Een te agressief beleid zou dus nieuwe druk zetten op de inflatie. Maar Trump beloofde ook om de inflatie te beperken, dus zal hij zich misschien moeten beperken tot symbolische en gematigde plannen (bv. inzetten op tijdelijke werkvisa) om de arbeidsmarkt niet te verstoren.

Een toenemende inflatiedruk zou ook opnieuw opwaartse druk zetten op de rente. En de centrale bank zou worden gehinderd in haar monetaire versoepeling. Dergelijke opwaartse rentedruk is negatief voor obligaties.

Donald Trump pleit voor hogere importtarieven. Hij wil zo de Amerikaanse industrie en haar arbeiders beschermen. Importtarieven zijn echter een belemmering voor de vrije handel en hebben zo goed als altijd een negatieve impact op de economie in haar geheel. Het gevaar bestaat dat er nieuwe handelsoorlogen ontstaan, waarbij landen elkaar bestoken met hogere tarieven. De plannen voor hogere importtarieven zijn het meest uitgesproken tegenover China: Trump stelt voor om Chinese goederen 60 tot 100 % te belasten. Ook Europa en de rest van de wereld zou voor bepaalde goederen 10 tot 20 % importtarief moeten betalen. Uiteindelijk zal dit tot meer inflatie leiden en zal de Amerikaanse consument daar het slachtoffer van zijn. 

Trump wil de regelgeving voor banken en andere financiële instellingen zoveel mogelijk beperken. Minder strikte regels kunnen banken winstgevender maken, omdat ze dan minder (kostelijk) kapitaal moeten aanhouden. Hogere interestvoeten, als gevolg van mogelijke beleidsbeslissingen, in combinatie met een oplopende rentecurve leiden er ook toe dat het positieve verschil tussen financieringskosten en opbrengsten voor de banken toeneemt. 

Naast al het nieuws over de presidentsverkiezingen vielen er de afgelopen weken ook bedrijfsresultaten op te tekenen. Die blijven over het algemeen robuust en onderstrepen vooral de sterkte van de Amerikaanse economie, waar de actuele cijfers de verwachtingen opnieuw voor meer dan 70 % van de publicaties konden overtreffen. De sterkte van de Amerikaanse economie werd bevestigd door een afnemende inflatie, sterke consumptie en een sterke jobmarkt. De beurzen hadden hierdoor al een goed momentum tijdens de maand oktober. De overduidelijke keuze voor Trump leidde tot een sterke ‘risk-on’-beweging, die het momentum van aandelen verder versterkte.

In de week van de verkiezingen verlaagde de Amerikaanse centrale bank (Fed) opnieuw de rente met 25 basispunten. Dit werd door de markt verwacht en ingeprijsd, maar er werd amper aandacht aan gegeven. De kans is groot dat de onzekerheid over het rentepad de komende maanden opnieuw zal toenemen door de plannen van Donald Trump. Het aantal verwachte renteverlagingen in 2025 nam opnieuw af als anticipatie op hogere inflatie. Dat had ook een impact op de langetermijnrente: die nam toe en was negatief voor Amerikaanse overheidsobligaties. Dit werd grotendeels gecompenseerd door een appreciatie van de dollar.