Brennt Paris?

Toch wegen de onzekerheid en de vrees voor een escalatie zwaar op de financiële markten. We kunnen ons immers moeilijk voorstellen dat de gewelddadige meute die het gebouw binnendrong dat symbool staat voor de Amerikaanse democratische waarden, het hierbij zal laten.

Het gemak waarmee de opgejutte betogers het best bewaakte stukje vastgoed van de VS konden innemen, verbaasde vriend en vijand. De president misschien nog het meest? Ondanks het heldhaftige verzet van enkele veiligheidsagenten leek het wel op een openmonumentendag. Het tragische verlies aan mensenlevens dat hiermee gepaard ging, zal de indringers op dat moment ontgaan zijn. Mits een beetje betere organisatie hadden de Trump-sympathisanten het Capitool gemakkelijk effectief kunnen overnemen. Maar wat vang je er dan mee aan? Je schiet hier niets mee op.

In ieder geval heeft Trump hiermee vooral zichzelf onherstelbare schade toegebracht. Dat hij met zijn verkiezingsnederlaag moeilijk kan omgaan, is één zaak. Dat hij sympathisanten vraagt om hun steun openlijk te betuigen is in die context zelfs enigszins begrijpelijk (niet te verwarren met: goed te praten). De daaropvolgende ontaarding in geweld is verwerpelijk, maar dat is bij vorige betogingen van zijn tegenstanders helaas ook voorgekomen.

De geladen symboliek om precies het thuis van de democratie binnen te trekken, maakt hem echter politiek zeer kwetsbaar. Met de nieuwe impeachment-procedure die nu wordt opgestart, zal Trump de annalen ingaan als de eerste president tegen wie tweemaal een afzettingsprocedure werd opgestart.

Deze keer overigens met een redelijke kans op succes omdat Trump hierdoor kan verhinderd worden om zich binnen een paar jaar opnieuw verkiesbaar te stellen. Zowel Democraten als een groeiend deel van de Republikeinse partijleden huiveren immers bij deze gedachte. Napoleon die terugkeert van Elba …

Ondanks zijn strapatsen kan Trump nadrukkelijk rekenen op een stevige achterban en zou een dergelijk initiatief zelfs succesrijk kunnen zijn. Het zou alleszins niet de eerste keer zijn dat een verliezende president na 4 jaar afwezigheid, terug het Witte Huis binnentrekt⁽³⁾.

Tot enkele dagen na de officiële inauguratie van de nieuw verkozen president, zullen de financiële markten hun adem inhouden en gereserveerd blijven toekijken. De escalatie van het geweld en zelfs aanslagen zijn zeker niet uit te sluiten, gelet op het wapentuig dat wijd verspreid is in de VS. De gevolgen hiervan zijn moeilijk te overschatten. Enkel de effectieve aanwezigheid van Trump bij de officiële inzegeningsplechtigheid op 20 januari zou de gemoederen kunnen bedaren. Maar dat zal niet gebeuren⁽⁴⁾.

Wanneer uiteindelijk de politieke rust zal zijn teruggekeerd, gaat opnieuw de rauwe dagelijkse realiteit de beurzen overheersen. De pandemie heeft intussen de wereldbevolking op de knieën gekregen maar zal tegen de zomer zelf bedwongen worden door de combinatie van de vaccins⁽⁵⁾ en het warmere weer in het noordelijk halfrond. Tenzij we het deze keer opnieuw verprutsen door te snel te plooien voor de machtige lobbygroepen van de massa-evenementen en het voorbarige wegdeemsteren van de nodige discipline.

Wij houden vooralsnog een overwogen positie in aandelen aan. De lage rente, de voorziene financiële en monetaire stimuli en het verwachte economische herstel zullen de beurzen opnieuw hoger tillen, zij het volgens een ander patroon dan in 2020. De voorbije beursrally werd immers vooral gedragen door enkele zeer grote bedrijven, waarvan het bedrijfsmodel wonderwel paste in de context van versnelde digitalisering en automatisering.

De index van kleinere groeibedrijven heeft intussen echter deze van de Large Cap Growth ingehaald, niet alleen in de VS overigens want ook in Europa zijn de small caps bezig aan een opvallende opmars.

Dit betekent vooral dat de overtuiging van een substantieel economisch herstel in de tweede jaarhelft met de dag toeneemt, ondanks de politieke onzekerheid, de alarmerende berichten over het groeiende aantal besmettingen en het gezondheidssysteem dat in de VS en het VK onheilspellend kraakt.  

De grote Amerikaanse waarden (zoals Amazon, Apple, Google, Twitter en Facebook) die in 2020 nog het mooie weer maakten op de wereldbeurzen, moesten tijdens de afgelopen dagen nog bijkomend afrekenen met de gevolgen van de moeilijke keuze die moest worden gemaakt of Trump al dan niet zijn opruiende boodschappen via hun mediakanalen kon blijven verspreiden. Haatdragend volgens sommigen, vrije meningsuiting volgens anderen.

Dat enkele bedrijven kunnen beslissen om de zittende (en democratisch verkozen) president van het economisch en militair sterkste land de mond te snoeren (en dat effectief ook kunnen), legt de ware machtsverhoudingen bloot. Dit zal in de nabije toekomst verder moeten worden uitgeklaard, wat ongetwijfeld tot een inperking van hun quasi-monopolie (en dus ook inkomsten) aanleiding zal geven.

De Amerikaanse ISM-index, een belangrijke indicator voor de verwachte trend in de Amerikaanse industrie, ondersteunt alleszins een scenario van een krachtig economisch herstel. Ook al lijkt de laatste lezing⁽⁶⁾ van deze conjunctuurvoorspeller ons ongeloofwaardig sterk, indien slechts de helft van de vooropgestelde opsprong bewaarheid wordt, dan volstaat dit om een brede opwaartse koersbeweging te helpen ondersteunen, eens we terug in kalmere politieke waters kunnen varen.

Ook bedrijven in alternatieve energie vielen de afgelopen weken op door hun bijzonder krachtig vertoon. Niet alleen batterijtechnologie, wind- en zonne-energie deden het voortreffelijk. Tot onze vreugde kenden eindelijk ook de pioniers die actief zijn in waterstoftechnologie, een belangrijke koersopsprong. Dit laatste bevestigt onze rotsvaste overtuiging dat er naast batterijen (met al hun beperkingen), in de nabije toekomst een reële kans moet worden gegeven aan waterstof, onder meer in de auto-industrie en zeker bij professionele toepassingen.