Het weer van morgen? Ongeveer zoals vandaag.

In ons vakgebied kunnen we helaas niet terugvallen op dergelijke wetmatigheden. De seizoenen op de financiële markten houden zich niet aan vaste tijdstippen en er bestaat geen statistisch verband tussen de beursbewegingen van vandaag en morgen. Plotse verschuivingen in beurswaarderingen staan immers dikwijls in verband met onvoorspelbare verkiezingsuitslagen, zoals nu weer het geval zal zijn bij de run-off in de staat Georgia.

Het resultaat bepaalt welke partij de meerderheid vormt in de Senaat. Een Republikeinse meerderheid zou enerzijds een hinderlijk blok zijn geweest aan het been van president Biden maar biedt anderzijds de garantie dat het Amerikaanse beleid niet te veel naar links zou neigen en –bijvoorbeeld – onverhoedse belastingverhogingen zou opleggen.

De Amerikaanse beurzen lijken vooral voor dit laatste te vrezen, zeker wat betreft enkele zwaargewichten als Amazon en Apple die, ondanks torenhoge winsten, hun belastingbijdrage minimaal wisten te houden.

Een Democratische meerderheid verhoogt anderzijds wel de kans op een verhoging van het stimuluspakket en dat zou kunnen leiden tot meer doorgedreven investeringen in de vermolmde Amerikaanse publieke infrastructuur. Eventuele scherpe koersdalingen op de Amerikaanse beurzen zijn daardoor niet uitgesloten, maar zijn een zeer kort leven beschoren. Een stevige dip zal immers onmiddellijk opportuniteiten bieden.

Zowel de US$-wisselkoers als de Amerikaanse beurs reageren voorlopig beperkt negatief op de verschuiving van de meerderheid naar de Democratische partij, die ondanks flinterdunne marges zowel het presidentschap als beide kamers lijkt te hebben ingepalmd. Genoeg om victorie te kraaien, maar onvoldoende om een beleid te voeren dat de andere helft van de bevolking op stang zou jagen.

Op financieel vlak verwachten we op middellange termijn (dat is een paar weken in beursland) dat de markten eerder de toegenomen kans op grotere economische stimuli zullen appreciëren. Hierdoor zal tegelijk de langetermijnrente terug wat verstevigen. Dat zal de koersval van de US$ ten opzichte van de euro en de yuan ombuigen in een geleidelijk herstel.

Op de (nog) wat langere termijn blijven de financiële markten ondersteund door de extreem lage rente, de verwachte impact van de economische stimuli en de hoop op gunstige resultaten van de vaccinatie in de strijd tegen de pandemie.

De onmiddellijke toekomst blijft echter onzeker en dat houdt de beurzen zeer volatiel en moeilijk voorspelbaar. Om de gêne van een verkeerde voorspelling uit de weg te gaan, is de verleiding daarom groot om terug te blikken in plaats van vooruit te kijken. Dit is weliswaar minder risicovol voor de reputatie van de beursanalist, maar is niet altijd zinvol omdat het recente verleden meestal geen goede leidraad is, in tegenstelling met weersvoorspellingen.

Maar voor een bijzonder jaar als 2020 lijkt het ons toch gepast om de voornaamste trends te bespreken. De eerste maanden van het pas ingezette kalenderjaar lijken immers een herhaling te bieden van de vorige lock-downperiode(s). De (bijna) volledige heropening van de economie en het herstel van normale sociale interacties mag ten vroegste pas in de zomer van 2021 worden verwacht. Hopelijk blijft men ook dan nog steeds onnodige concentraties en massa-events vermijden om een opflakkering van het virus (of een mutant ervan) te voorkomen.

Afhankelijk van de sectorale en geografische accenten die in een portefeuille werden gelegd, was 2020 een goed of slecht beleggingsjaar.

In onze geografische keuzes hebben we onze voorkeur voor de VS, China (en India) en noordelijk Europa nooit verborgen gehouden. Deze typerende klemtonen bleken voor 2020 de juiste keuze in te houden. Wat we in de verdere toekomst voorzagen, werd door de pandemie abrupt naar het heden gekatapulteerd. 

De sectorale nadruk op technologie, meer bepaald automatisering, robotica en veiligheid, liet ons toe om de zware averij te vermijden die beleggers ondervonden in sectoren als toerisme, luchtvaart, fossiele energie en banken.

Onze nadrukkelijke afwezigheid in deze sectoren is geen toevalstreffer en dateerde reeds van geruime tijd voor de epidemie. Deze expliciete keuze was gemotiveerd door een combinatie van fundamentele principes (zoals de overdreven ecologische voetafdruk van cruise-operatoren, de gebrekkige rentabiliteit en moordende competitie binnen de reis- en luchtvaartsector en de hoge risicograad, verstikkende kapitaalvereisten en toenemende kostendruk binnen de banksector).