Het jaar van de Rat

Deze eigenwaan is ook erg misleidend. Statistisch doen heel wat andere soorten het veel beter, maar die houden zich (voorlopig) gedeisd. De veel succesrijkere mier ijvert rustig ondergronds verder, terwijl bacteriën als nooit tevoren floreren en zich steeds beter weten te wapenen tegen antibiotica.

Maar onze lezers weten beter, veel beter.

Een type doet het beter dan ooit tevoren en wil zijn groeiende succes niet langer verborgen houden. Dat sommige biologen beweren dat ze geen echte vorm van leven zijn, zal het virus overigens worst wezen. Het maakt hen alleen maar moeilijker te bestrijden. Hun strategisch plan is geniaal uitgekiend: zelf niets doen, alleen aanhaken aan een gastheercel, die vervolgens doen bezwijken om hiermee een volle lading gekloonde afstammelingen op weg sturen naar een nieuwe prooi.

De nieuwe versie van het coronavirus heeft daarenboven de timing van zijn optreden op excellente wijze gekozen. Net op het moment dat in China honderden miljoenen mensen zich voor het Chinese nieuwjaar verplaatsen, waardoor de proliferatie zich maximaal kan ontplooien. Het nieuwe jaar van de rat startte niet onder het beste gesternte.

Naast de werkelijke slachtoffers viel er ook wat beursschade op te meten. Voorlopig is dit beperkt gebleven tot de beurs van Hong Kong en aandelen uit de luxesector. Minder familiebezoek in China, de belangrijkste groeimarkt voor luxeartikelen, betekent nu eenmaal minder cadeaus.

Dat men een dergelijke ontwikkeling in miljoenensteden van China en het overbevolkte Hong Kong liever niet ziet gebeuren is evident. Het geeft alleszins aan dat hun huidige levenswijze drastisch moet veranderen om te vermijden dat er ooit een virus tot ontwikkeling komt dat niet meer afgeremd kan worden.

De vergelijking (vanuit financieel perspectief) van de huidige uitbraak en de SARS-crisis in de periode 2002-2003 valt moeilijk. In de eerste jaren van het millennium moest immers ook worden afgerekend met de gigantische terugval van de NASDAQ-aandelen, wat vanzelfsprekend niet in verband stond met de vrees voor een pandemische verspreiding van het gevreesde virus.

Na een initieel knikje blijken de beurzen in Europa en vooral de VS zich echter snel te herstellen. De aandelen op het Europese vasteland kijken vooral uit naar een wereldwijd herstel van de economische groei, dat het gevolg zou moeten zijn de (voorlopige) vrede in de handelsoorlog tussen China en de VS.

Ook al is de inhoud van het akkoord moeilijk in te schatten wat betreft zijn impact op de globale wereldgroei, toch verwarmen de financiële markten zich aan de vaststelling dat men zowel in Washington als Beijing verstandig genoeg is geweest om de loopgravenoorlog waarin men dreigde te verzeilen, op tijd stop te zetten⁽¹⁾.

In de VS ligt de focus momenteel vooral op de publicatie van de bedrijfsresultaten. Telkens opnieuw een spannend verhaal met onvoorziene wendingen en diepe teleurstellingen en positieve verrassingen, die leiden tot aandoenlijke wanhoop of tot euforische koersreacties van individuele bedrijven.

Deze keer is het echter niet zozeer de grote dispersie in de returns van aandelen die onze aandacht trekt, maar wel het gemiddelde groeicijfer. De verwachtingen omtrent de winstcijfers die dit kwartaal worden gepubliceerd, waren immers niet erg hooggespannen omdat analisten ervan uitgaan dat een evenaring van de recordniveaus uit de voorbije periode moeilijk te realiseren zal zijn, laat staan dat de groeivoet van de bedrijfswinsten nog zou kunnen versnellen.

We houden er wat dit betreft echter graag een andere mening op na. Voorlopig krijgen we hierbij overschot van gelijk. Met weliswaar slechts 16 % van de bedrijven geteld, liggen de ondernemingswinsten 5 % hoger dan de verwachtingen. Reden genoeg om ons optimisme te bewaren, wat zich ook uitdrukt in een blijvende overweging van aandelen in onze kernfondsen. Temeer omdat ook de volatiliteit op de aandelenmarkten relatief laag blijft, terwijl de rentetarieven zich opmerkelijk gedeisd houden. We verwachten wel een zeer beperkte opwaartse beweging van de langetermijnrente wanneer de wereldeconomie zich werkelijk op gang zou trekken.

De combinatie van lage rente, beperkte beursvolatiliteit en beter-dan-verwachte- bedrijfsresultaten vormde steeds het ideale recept voor oordeelkundig gespreide aandelenbeleggingen. Voor de VS moet er wel aan worden toegevoegd dat de risicopremie⁽²⁾ intussen tot een gemiddeld niveau is teruggevallen. Het spreekwoordelijke laaghangend fruit is weg. Maar dat hebben we gelukkig vorig jaar al voor u weten te plukken.

Ook in Europa zijn de risicopremies teruggevallen, maar ze bevinden zich nog steeds ver boven de historische niveaus. Dat weerspiegelt het wantrouwen dat beursbeleggers nog altijd koesteren over het toekomstige groeipad van de Europese economie. Dat is zeer begrijpelijk na een reeks van ontgoochelende jaren waarin Europa er maar niet in slaagde om zijn economische activiteit te versnellen, ondanks de drastische ingreep waarbij de ECB overging tot het opleggen van negatieve rentevoeten.

De dollarwisselkoers weet zich intussen te stabiliseren tot een niveau dat zeer dicht aanleunt tegen onze modelwaarde.

De verzwakking van de US$ ten opzichte van de euro die zich eind vorig jaar manifesteerde, bleek van tijdelijke orde en had o.i. vooral te maken met een overijverige Chinese centrale bank die de yuan per se wilde verstevigen ten opzichte van de dollar en daarvoor waarschijnlijk wat te veel Greenbacks op de markt heeft gesmeten. Eens het vizier was bijgesteld, bleek ook dit probleem snel opgelost.