Dringend gezocht: Goed nieuws (M/V). Voor onmiddellijke aanwerving. Uitstekende vergoeding.

De kortelings voorziene ommekeer in de trend van het aantal actieve virusinfecties, de verwachte afname van de infectiegraad en – vooral – de ongeziene financiële stimuli die in stelling worden gebracht om een globaal economisch herstel mogelijk te maken, lieten de wereldbeurzen toe zich kranig te verweren tegen deze historische tegenslag. 

Sommige landen en sectoren kregen het echter bijzonder hard te verduren, terwijl andere regio’s en bedrijfstakken zich met beperkte schade konden onttrekken aan dit debacle. Dat sommige landenindices het – in relatieve termen – bijzonder goed deden, kan grotendeels toegeschreven worden aan hun sectorale accenten in de gezondheidssector en technologie en de beperkte aanwezigheid van traditionele banken en energiebedrijven.

Typische voorbeelden hiervan zijn Denemarken en Zwitserland. 

Beide landen hebben een sterk overwicht aan bedrijven die actief zijn in de biotechnologie en de farmaceutische industrie, terwijl hun blootstelling aan de financiële sector ofwel beperkt is, ofwel specifiek gericht is op vermogensbeheer in plaats van de momenteel veel minder gunstige transformatie van (dure) deposito’s naar kredieten en laagrentende obligaties. De laatste dagen is de Europese interbancaire rente overigens opvallend gestegen. 

Dit is een tweesnijdend zwaard voor traditionele banken. Enerzijds duidt dit op een toenemende vrees voor toekomstige kredietproblemen en groeiende ongerustheid voor een verdere verlaging van de rating van sommige overheden (Italië, Spanje, …) en bedrijfsobligaties.

De ECB moet hierbij voldoende comfort bieden door een ongelimiteerde uitbreiding van haar liquiditeitsvoorziening en moet – in combinatie met de EU – geloofwaardige garanties in het vooruitzicht stellen voor armlastige overheden en bedrijven die tijdelijk in moeilijkheden zijn geraakt.

Anderzijds is hieraan ook een positief effect verbonden, het zilveren randje aan iedere wolk. Om het renterisico van hun obligaties onder controle te houden, zijn banken verplicht om renteswaps af te sluiten. Een perfect liquide financieel instrument waarbij het risico van renteschommelingen wordt geneutraliseerd door de substitutie van lange- in kortetermijnrente. Door de toename van de interbancaire rente stijgt hierdoor de winst van (spaar)banken, voor zover dit niet wordt geneutraliseerd door verhoogde provisies voor kredietverliezen, natuurlijk.

Vanzelfsprekend vind je ook de technologiebeurzen bovenaan het lijstje. Met de middenmoters komt het op termijn wel goed. In de onderbuik van tabel 1 vind je landen die klassiek meer schade oplopen bij dergelijke majeure events, omdat ze telkens opnieuw een te grote blootstelling hebben aan de ongunstige ontwikkeling van bepaalde risicofactoren door een te hoge staatsschuld, concentratie in de financiële sector of een te grote afhankelijkheid van grondstoffen- en energieprijzen.

De gigantische schuldenberg die voor ons staat maakt landen als Italië, Spanje, Griekenland, Portugal en België opnieuw erg kwetsbaar, zodat de besparingsinspanningen van 2011 tot nu, grotendeels weggevaagd zijn. 

Maar ook het heroïsche verweer op de sterke beurzen kent af en toe zijn momenten van twijfel.  

Aan dit coronavirus heeft men immers een bijzonder taaie klant, die geen ruimte laat aan fantasieverhalen over wonderremedies of snelle vaccins. Na chloroquine blijkt ook Remdisivir van Gilead (voorlopig) weinig effectief te zijn als geneesmiddel en blijken de beademingstoestellen waar in de VS zo desperaat om werd geroepen, erg weinig te hebben bijgedragen.

Geschiedenisfreaks als wij zijn, herkenden we dit verhaal uit de periode van de Spaanse griep in 1918. Toen werden in eerste instantie heel grote dosissen aspirine toegediend als goedkoop wondermiddel. (Het patent was in 1917 vervallen.) Dat leidde echter tot grootschalige vergiftiging en had geen remediërende impact.

Of er snel een vaccin kan worden ontwikkeld dat slimmer is dan dit virus, kan best ook zo realistisch mogelijk worden benaderd. De negatieve conclusie hieruit is dat een veralgemeende en brede opstart van de economie nog niet voor morgen kan zijn.

Toch zal hier een moedige, weloverwogen beslissing moeten worden genomen. Zoniet dreigt de economische schade een dermate grote omvang aan te nemen dat er een fundamentele ontwrichting ontstaat die de gezondheidszorg en de sociale voorzieningen in de toekomst in het gedrang brengt en hierdoor een nog grotere schade zal aanrichten. Een exponentiële verdeling als diegene waarvan een virus zich bedient, laat immers niet ongestraft met zich sollen. Je kunt zijn piekwaarden wel (wat) afvlakken maar daarmee verplaats je alleen het probleem naar later. Je mag met andere woorden niet wachten tot het aantal gevallen naar nul zal tenderen vooraleer je de economie terug openstelt. Dat is wachten op Sint-Juttemis.

De tegenvallende resultaten van Gileads potentiële wondermiddel kunnen tijdelijk wat wegen op een aantal van de sterk presterende biotechaandelen in onze aandelenselectie. Maar het is niet omdat één middel (nog) geen bevredigende resultaten kan afleveren, dat andere dat niet zouden kunnen, zodat de schade nog kan meevallen en de hoop (zoals steeds) de overhand zal krijgen op de teleurstelling.

Van wat tegenslag onderweg schrikken we overigens allang niet meer. Dat maakt het iedere dag weer spannend en interessant. We houden zeer bewust ons aandelengewicht op neutrale stand en houden onze obligatieposities zonder noemenswaardige wijziging aan. Beide posities zijn gemotiveerd door een voorzichtig optimistische inschatting van de evolutie in de tweede jaarhelft.

We hopen intussen op een weloverwogen beslissing om de economie geleidelijk maar met bekwame spoed terug op te starten, zonder krampachtige reflex. We weten dat dergelijke virussen hun lelijke kop meerdere keren opsteken. Dat zal ook nu het geval zijn. Weinig aan te doen. Maar gewapend met mondmaskers en handschoenen kunnen we het gevaar onder controle houden.